BEDRIJFSJUBILEUM

Slagerij Woutersen 80 jaar

Uit De Bron van 9 april 2003

Door Peter Otterloo

Index Ugchelen De Bron

Midden in het kale land van Ugchelen betrok in 1922 een jong gezin een zojuist gebouwde woning, annex slagerij. Het waren Jan Hendrik Woutersen en zijn vrouw Johanna Hendrika Van Velzen met vijf kinderen die (met paard en wagen) vanaf de Veenweg in Apeldoorn neerstreken aan de Ugchelseweg, in een gebied waar - gerekend naar huidige maatstaven - zaken doen nauwelijks mogelijk was. Slechts hier en daar stond een huis. Ugchelen was eigenlijk nog een gehucht. Maar het lukte wonderwel want hun kleinzoon Jan Hendrik (56) viert - zij het iets verlaat - deze week het tachtigjarig bestaan van slagerij Woutersen. Zonder veel tamtam en tromgeroffel maar wel met de gedachten bij de grootouders die de basis legden voor de goed beklante slagerswinkel.

De huidige slager is in feite de vierde eigenaar. Na opa namen zijn vader Willem Jan en oom Wouter de zaak gedurende de oorlogsjaren over en nog weer later stapte Wouter uit de winkel en ging Willem Jan alleen verder. Hij deed uitstekend zaken en kon zodoende als een van de eerste in Ugchelen een Fordje aanschaffen. Gedurende de oorlogsjaren werd er regelmatig 'zwart' geslacht. Onder grote spanning. Als er onrust dreigde, kwam opa waarschuwen en werd het vlees in allerijl op allerlei plekken verstopt.
In 1975 kwam de huidige slager Jan Woutersen en zijn vrouw Carla in het bedrijf en het ziet er naar uit dat het tevens de laatste generatie Woutersen is omdat er verder geen slagersbloed meer in de familie zit. De toekomst van de winkel is daarom ongewis. Jan kan zich er nog geen zorgen om maken. Voorlopig moet hij nog even.
De stichter van de winkel en slagerij kreeg in 1922 heel wat kritiek naar zijn oren. Hij werkte bij papierfabriek Van Gelder waar de collega's hem 'voor gek' verklaarden toen hij het avontuur aanging. Maar Jan Hendrik ging niet over één nacht ijs. In zijn vrije tijd handelde hij in zijden spek die hij overal aan de man bracht. Hij verwierf zich zodoende een aanzienlijke klantenkring die zich uitstrekte tussen Apeldoorn en het veraf gelegen Hoenderloo. Om voldoende middelen te hebben voor het gezinsonderhoud besloot het stel - nadat het zich in Ugchelen had gevestigd - om pensiongasten in huis te nemen, een taak die door zijn vrouw werd verzorgd. Voor veel Ugchelenaren

was de komst van die vakantiegangers een mooie bijverdienste.
Voor het koelijs moest Jan Hendrik regelmatig naar de fabriek van Landaal aan de Brinklaan. Een elektrische koelinstallatie kwam pas later. Opa Woutersen slachtte aan huis de door hem zelf uitgezochte koeien en hoewel de zaak al vier keer is verbouwd zijn er nog steeds sporen te vinden van de vroegere winkel en slachterij. Zoals de kelder met de pekelbakken die echter niet meer wordt gebruikt.

fam. Woutersen
Jan Hendrik Woutersen senior, met vrouw en vijf kinderen, juist goed en wel neergestreken in Ugchelen. Een foto uit 1925.

Het aanvankelijke assortiment bestond slechts uit vlees, vet, worst en afvalproducten zoals balkenbrij. Opa Woutersen was nog de echte, ouderwetse slager die een koe helemaal ontleedde en bij wie vrijwel niets overstuur ging. Die slager van toen wordt niet meer opgeleid, de ambachtelijke slager wordt een zeldzaamheid. De oude Woutersen gaf - en de huidige slager doet dat ook nog - adviezen aan de huisvrouwen hoe ze het vlees het best konden braden. Hij had er echt verstand van.
Dat beperkte assortiment is naast de technische ontwikkelingen binnen het slagersvak wellicht de grootste verandering in het beroep. Tegenwoordig heeft Jan junior ook producten in de winkel staan die Jan's opa nooit heeft kunnen bedenken: Sole mio, kruidentuintje, filé pachetta, peper steaks, shoarma, spare ribs en tal van kant en klaar producten. Ook de tak 'partyservice' heeft junior tot ontwikkeling gebracht. De worstproducten worden - samen met een tweetal andere keurslagers onder de naam Drie Beste Slagers - gemaakt in een pand elders.

Index Ugchelen De Bron
HOME Gastenboek
Copyright © 2003 - , Peter Otterloo / De Bron / Gert Woutersen