Ugchelen - Om de Kei "SUPERPLEK"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 84. Uit De Bron van woensdag 27 augustus 1997 - 34e jaargang nr. 14

SUPERPLEK.
Wat gebeurt er toch wat in het dorp; vaak denk ik dat iedereen alleen komt om hier te slapen en de volgende dag gewoon naar zijn werk gaat; verder niets aan de hand, maar dat is toch echt wel anders.
Al vóór de vakantie heb ik bij geruchte iets vernomen en dat is altijd zo fijn in een dorp; iedereen weet wel iets en de één weet het nog beter dan de ander. We hebben immers ver voor de vakantie afscheid moeten nemen van onze buurtsuper. Met tranen in de ogen hebben we de familie zien vertrekken naar een plek, waar ze het rustiger aan konden doen. Maar de plek van de buurtsuper was natuurlijk wel een gouden plek; daar kan je net zo mee omgaan als met de plek van cafe- restaurant De Bosrand. Op de Bosrand-plek pasten immers wel vijf kapitale vrijstaande panden. Nou ja, panden, pandjes. Als er nu maar genoeg liefhebbers zijn en die zijn er, dan is ook de plek van de buurtsuper een beste investering. Op die plek verschijnen dan twee super heren- en/of dameshuizen. Van de opbrengst kon de buurtsuper-familie een leuke slagerij in Hoenderloo kopen. Zo houd je de verveling buiten de deur en dat is ook wat waard! Ik hoop echter wel, dat deze nieuwe huizen beter in het dorpsbeeld passen dan die van de "Bosrand". De welstandscommissie heeft volgens mij teveel het idee, dat Ugchelen een wijk van Apeldoorn is. Het dorpse karakter kan ik daar niet in terugvinden, maar smaken verschillen. Maar even terug naar de geruchten over plekken. De dorpskern, of hoe je het centrum van Ugchelen ook mag noemen, blijft ook niet onaangetast. Na de kwestie over de verhuizing van de apotheek,

waartegen bezwaar gemaakt werd, volgde een heel gekrakeel over de plaatsing van marktkramen, die niet gewenst waren. Onze Ugchelense middenstanders hebben kennelijk andere plannen voor ons centrum.
Geitjan Kruutmoes alias Evert Kroon schreef vlak voor de vakantie-periode over "Peeton Plees" en dat was smullen voor Uwe Kijker. Later werd het verhaal door de krant bevestigd met foto en al. Dat van het bloemenkraampje was een gegeven en nu komt er een verhaal over een broodsuperkraam bij. Het gerucht gaat over het feit, dat mijnheer Oldekaste - en die naam was niet moeilijk te herleiden - zijn spul aan een grote grutterboer zou hebben verkocht en dat zou wel nieuws zijn. Als het waar is, zou ik het jammer vinden, want Appie Hein gaat natuurlijk niet het dorpse karakter van de dierenspeciaalzaak volgen. Er komt een kopie van al die zaken, zoals je ze overal vindt in Nederland en zelfs daarbuiten. Dan gaat het met het dorpscentrum van Ugchelen net zoals al die andere plekken. Een eenheidsworst van allemaal hetzelfde. Voor een unieke winkel is er geen plaats meer. Blijft er nu een tweewielerzaak over, waar hopelijk nooit een gruwelijk lelijke fietssupermarkt in wordt gevestigd. Wat moet een Ugchelense wielerronde zonder een met zwaailicht getooide auto voorop? Ik hoop maar, dat onze dorpsfietsenmaker blijft en daar wil ik graag de Ugchelense middenstand in steunen!

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".