HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei 24 kB de Kei 

Om de Kei nummer: 86. Uit De Bron van woensdag 24 september 1997 - 34e jaargang nr. 16

VERPLAATSING.
Het staat er weer! Tenminste.... ten tijde, dat ik dit verhaal schrijf. Want tegenwoordig gaat alles zo snel. U zult misschien denken, waar heeft hij het over, maar ik bedoel het bord "Ugchelen". Dat was op een zondagmiddag gestolen. Nu hangt er een nieuw, mooi bord. De mensen van de gemeente hebben dat snel gefikst. Prachtig! Dank u wel! Als deze zelfde mensen van de gemeente het bord nu maar op een manier hebben bevestigd, dat het er niet zo makkelijk weer af kan, dan blijft het daar tenminste weer een poosje netjes. Want ik vind het een mooi bord, aan het eind, of moet ik zeggen aan het begin van de Ugchelsegrensweg. Daar komen we nu vaak langs, omdat de Ugchelseweg geblokkeerd is en het is zo kaal, als er alleen maar Apeldoorn staat. Bij het lezen over Ugchelen worden soms zaken bevestigd, die door uwe onderdanige dienaar in het verleden ook wel eens zijn geopperd. Neem nu bijvoorbeeld de uitspraak, dat Ugchelen door "postzegelplannetjes" wordt volgebouwd. Elk mooi stukje gras waar ruimte is om een huis te bouwen, wordt volgebouwd. Soms is er voor die plekjes niet eens een wijziging op een bestemmingsplan nodig. Deze "compacte stadsgedachten", zoals wethouder Buijserd dat noemde, zijn niet in het belang tot behoud van een dorp. Op den duur zal heel Nederland wel volgebouwd zijn, inclusief alle groene harten, die er nu nog te vinden zijn. Ik denk, dat zolang Ugchelen niet bestempeld wordt tot beschermd dorpsgezicht, het bouwen zal doorgaan en dat het dan niet lang meer zal duren of Ugchelen

ziet er uit als een integrale wijk van Apeldoorn. Alleen de naam herinnert dan nog aan een dorp, wat het vroeger eens is geweest. Daarbij zal de kei misschien nog een herinnering opwerpen aan een plaats, waar zo'n paar honderd meter verderop in de vorige eeuw eens een dorp van die naam lag. Want de Ugchelense kei wordt verplaatst. Men komt dan aan het eind van de volgende eeuw tot uitspraken, die nu een beetje merkwaardig in het gehoor liggen. Dan zegt de toeristische gids op de persoonlijke boord-computer misschien zoiets als: "Ja, eerst rond de eeuwwisseling, toen heeft men de kei een paar meter naar achteren geplaatst, omdat het beter was voor het verkeer. Maar toen er op deze plek flats gebouwd moesten worden, hebben ze de kei op de huidige plek geplaatst, nabij de rand van de stad. Daar waar nu de tweede fly-over is gekomen van de zesbaans weg naar Amsterdam. Zoals u kunt zien is er in de berm van het klaverblad nog net een plaatsje vrij, het verkeer heeft er zo geen last van. Toen heette wijk 39 nog Ugchelen". Zo stel ik mij de informatie voor, die aan een willekeurige bezoeker wordt gegeven, bij het passeren van de aanduiding Veluwe op de stadstaat Nederland.
Misschien gaat dan de stem verder met: "Toen stond er zelfs nog een plaatsaanduiding met "Ugchelen" er op. Dat is alweer een eeuw geleden...."

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".



Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen