Ugchelen - Om de Kei "CENT"

	Om de Kei
Om de Kei nummer: 100. Uit De Bron van woensdag 22 april 1998 - 35e jaargang nr. 8

CENT.
Voor u ligt een cent. Natuurlijk niet de koperen Oudhollandse munteenheid, maar hier wordt de vertaling bedoeld van het Franse HONDERD. Ja, mensen, waar blijft de tijd. Ik weet nog goed, toen mij gevraagd werd om "De Bron" te voorzien van een zogenaamde column (wat ik onmiddellijk vertaal in "kolom"). Op 3 november 1993 verscheen de eerste "Om de Kei" en dat is nu 100 "Bronnen" geleden! Sinds die tijd heb ik met een knipoog naar de realiteit allerlei Ugchelense gebeurtenissen beschreven en ik mag wel zeggen met wisselend succes. Steeds werd mij weer de vraag gesteld "wie is toch die Uwe Kijker?" waarbij men mij dan verwachtingsvol aankeek. Eigenlijk is het simpel: Uwe Kijker bent uzelf; beschreven door het oog van een ander. De Ugchelense gebeurtenissen haal ik het meest uit de krant en daarbij valt het mij op, dat er bijna geen dag voorbij gaat, zonder dat er wel iets over Ugchelen is geschreven. Bovendien de wereldse zaken, die ik teruggevoerd heb op Ugchelen. Zoals de Eurotop, die niet doorging voor Apeldoorn en welke tot in detail geplaatst was in het Ugchelense. Of de meer serieuze zaken, zoals de vervuilde grond van motorblokkensloperij Brink, waarvan al begin 1996 gezegd werd, dat er een bestemming "wonen" voor zou komen en die nu nog steeds als een ongewenst vuil vloerkleed voor de deur van het nieuwe zorgcentrum "De Sprengenhof" ligt. Zo ook nog niet zo lang geleden - nu ongeveer een jaar - het lang en breed uitgesponnen verhaal over de begraafplaats

van boer De Vries, die zijn laatste rustplaats op de Bakenberg vond en waarmee Ugchelen de landelijke pers haalde. Dit alles ter inleiding van mijn onderwerp: het getal 100. Dit is toevalligerwijze de honderdste Kei-rubriek, die ongeveer gelijktijdig met het honderdste jaar van de Ugchelense vrijwillige brandweer samenvalt. De brandweer maakt er een heel feest van en dat vinden wij fijn. Het is namelijk een bijzonder feest. Daar bedoel ik mee, dat als iemand honderd jaar wordt, het eigenlijk geen verdienste is. Dit is te danken aan het feit, dat hij of zij nog in leven is. We feliciteren de jarige en wensen hem of haar nog vele jaren in gezondheid toe, hoewel iedereen toch weet, dat het niet net zo lang duurt als de vorige periode. Alhoewel met de steeds voortschrijdende medische technieken we ons misschien kunnen meten met Methusalem.... Anders ligt dat met de felicitatie aan de jarige brandweer; als het aan het enthousiasme van de vrijwilligers ligt, kan deze met gemak 200 worden! Dus bij deze proficiat en ga zo door! Weer anders ligt het bij deze rubriek. Als deze Uwe Kijker het begeeft, dan zal er een andere gevonden moeten worden en wie is er tegenwoordig bereid om elke twee weken weer wat over Ugchelen te vertellen, al of niet een beetje gekleurd met een kritische blik? Zo zult u het voorlopig moeten doen met de rubriek, die u geen cent kost, maar waar u wellicht geen cent voor over hebt, van:

"Uwe Kijker"

Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".