HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei de Kei 

Om de Kei nummer: 130. Uit De Bron van woensdag 22 september 1999, 36e jaargang nummer 16.

Vorige Index Volgende
DIGIBETEN.
"Aai was kliening windows en ineens stond er niets meer op mijn scherm." Zoiets kan er gezegd worden tijdens een computercursus bij onze Ugchelense cursusleider Bosman. Bosman geeft vrouwen les in het computeren. Waarom vrouwen en geen mannen? Eigenlijk ligt die vraag simpeler, dan ze doet vermoeden. Mannen gaan niet naar een mannenclub. Die zijn er wel, maar dan heten ze anders. Maar vrouwen zijn wat subtieler. Als ze een club hebben, waar alleen vrouwen lid van mogen zijn, noemen ze dat gewoon een vrouwenclub. Geen geklets over discriminatie of zo. En als ze vinden, dat ze de kinderen niet meer kunnen volgen met hun taal over computers en bijbehorende zaken, dan gaan ze naar een computercursus. Het is natuurlijk zo, dat mannen door hun werk meer in aanraking komen met computers. Alleen voor stratenmakers geldt dat waarschijnlijk niet direct. Maar daar is ook een vacature voor, zo lees ik in het verslag van de Dorpsraad. Kijk, dat snap ik niet zo erg. Als er een tegelpad niet in orde is, komt men kennelijk op een wachtlijst. Dat is net als met een behandeling in het ziekenhuis. Daar zijn ook wachtlijsten, die de aandacht vragen. Kennelijk moeten stratenmakers, als daar een gebrek aan is, eerst een sollicitatieprocedure doorlopen.
Als ik zo door Ugchelen loop, zie ik overal steenhopen voor bestratingen staan. Die worden kennelijk wel aangelegd, of zou het een kwestie van beloning zijn, die hier een rol speelt? Maar wellicht heb ik hier te weinig verstand van en moet ik mij bepalen tot de les. Tenslotte

gaat het zeker mij boven de pet en noemt men mij dan een analfabeet op dit gebied.
In ieder geval begrijpen de moeders, die op de cursus zijn geweest en wier kind thuis komt met de mededeling, dat hij of zij systeemanalist wil worden, net zo goed als de mededeling van: "Ik wil stratenmaker worden".
Zo zijn de vrouwen, waarover ik begon, digibeten. Dat zal ik u goed proberen uit te leggen. Ik bedoel niet, zoals een oppervlakkig lezer dat misschien zou kunnen begrijpen, dat de vrouwen die gebeten zijn, naar een cursus gaan om ingeënt te worden tegen rabiës. Want dan zou de cursus a-rabies of Arabisch moeten heten. Het woord digibeet is een samenvoeging van "digitaal" en "analfabeet". Computers zijn apparaten, die in hun oorsprong met een programma werken, waarvan de werking digitaal genoemd wordt. Digibeten zijn mensen, die analfabeet zijn op het gebied van computers. Zoals vroeger bijvoorbeeld een man uit Turkije plotseling hier aan het werk ging. Zijn vrouw, die helemaal niet dom is, want dat is heel wat anders, moest dan boodschappen doen zonder de taal te kennen. Heeft u dat wel eens geprobeerd, in een vreemd land boodschappen doen, zonder de taal te kennen?
Ik kan u verzekeren, dat het erg moeilijk is. Zo was ik met vakantie in Turkije en bij het aanwijzen van kaas vroeg men mij of het van "boe-oe" of van "be-e" moest zijn.
Voor geslaagden: Uwe Kijker staat ook op Internet!

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".

Vorige Index Volgende

Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen