HOME


Gastenboek
Om Ugchelse Kei de Kei 

Om de Kei nummer: 156. Uit De Bron van woensdag 15 november 2000, 37e jaargang nummer 20.

Vorige Index Volgende
MONUMENTAAL.
De blikopener staat er eindelijk. Niet zo hoog als het monument voor de Canadese bevrijders aan het eind van de Loolaan, maar toch, in verhouding op schaal is onze Ugchelense blikopener groter dan "Jan met de hoedjes". Wat er eigenlijk aan ontbreekt, is een bord met een verklarende tekst. Maar wellicht is het beter zo. Want het is niet handig om op die plek stil te gaan staan en het begeleidende bord te lezen. Op zo'n locatie komt dat verkeerstechnisch niet goed uit. Nu begrijp ik ook beter, waarom het op de hoek van de Brouwersmolenweg en de Hoenderloseweg moest staan. Dan hoeft er geen bord bij. Dat had bij de bibliotheek wel gemoeten. Nu kan men van alles bedenken, waarom er een blikopener aan de rand van Ugchelen staat. Vroeger waren er in Ugchelen diverse autosloopbedrijven, vandaar. Of, zoals bij de onthulling gesuggereerd werd, de blik naar De Veluwe wordt geopend of naar Ugchelen, het ligt er maar aan, van welke kant je komt. Misschien wordt er op deze manier de suggestie gewekt, dat in Ugchelen geen blik ongeopend blijft.
Tevens kan men zeggen, dat door deze blikvanger geen blik verloren gaat. Indien je blik er door gevangen wordt, wordt deze onmiddellijk geopend en geeft het een veel ruimere blik op de omgeving.
Maar nu genoeg over blik. Laten we het eens hebben over hetgeen ons beslist niet blikkerig in de oren klinkt. De Ugchelense muziekvereniging bestaat al weer 10 jaar en het moet gezegd worden en dat doen we dus ook,

het is toch heerlijk om ze te zien en te horen spelen. Mensen proficiat, wat voortreffelijk, fijn om naar jullie te kunnen luisteren! Het is geweldig, dat er in zo'n klein dorp als Ugchelen zo een levende muziekvereniging is met zoveel jeugdleden. Dit is mede te danken aan een aantal enthousiastelingen, die niet alleen van muziek houdt, maar ook elke eerste zaterdag de handen uit de mouwen steekt om Ugchelen van zijn oude papier te bevrijden.
Bij het spreken over oud papier denk ik aan een ander Ugchelens gebeuren, dat door de krant in het nieuws is gebracht. Ik bedoel de restauratie van heel oude boeken uit een Xantense bibliotheek. Dat die boeken de tand des tijds hebben doorstaan is op zich al een mirakel. Want ik herinner me, dat in die buurt niet veel heel is gebleven tijdens de gevechten in de tweede wereldoorlog bij het Reichswald offensief van de Canadezen tegen de Duitsers. Nu wordt in Ugchelen de strijd voortgezet tegen de Duitse insecten, die de kostbare boeken op zitten te knagen. Dat men insecten kan bestrijden door ze twee keer in te vriezen, is voor mij geheel nieuw. Ik dacht altijd, dat ze daardoor juist gespaard werden. Op deze manier worden in Ugchelen monumentale boeken voor het nageslacht bewaard en kan men in Xanten zeggen, dat de boeken gerestaureerd zijn in een dorpje, dat te herkennen is aan een blikopener als monument.
Wat best een blik waardig is!

"Uwe Kijker"
Deze tekst wordt elke veertien dagen met toestemming overgenomen uit het Ugchelense Kerk- en Nieuwsblad
"DE BRON".

Vorige Index Volgende

Copyright © 1996 -
Uwe Kijker / DE BRON / Gert Woutersen